Sen o libro a cultura non é posible

No último número do semanario A Nosa Terra (18-24 de setembro de 2008) Fran Alonso asina unha interesante reflexión sobre o libro e a lectura:

O libro

Hai unha cuestión que os países máis avanzados de Europa nunca esquecen: no ámbito da cultura, o libro ocupa un papel central. Daquela, as súas políticas culturais aplícanse como consecuencia desa premisa. No mundo de hoxe, sen libro a cultura non é posible, pero a centralidade do libro (impreso ou, no futuro, dixital) é algo que lles custa moito aceptar ás nosas administracións, ben sexan locais, autonómicas ou centrais.
A lectura xera persoas cultas, persoas sensibilizadas e persoas creativas. Sen o libro e a lectura, non hai público para ningún ámbito da cultura; non o hai para o teatro, cine e música de calidade, que teñan consideración de arte. Ademais, hoxe non se pode sobrevivir sen ler. E non me refiro á literatura: o libro compréndeo todo. Nin sequera un matemático é quen de formarse sen libros.
Os libros e a lectura son un dos mediadores máis importantes de progreso e desenvolvemento das sociedades, comezando polas comunidades locais. Unha sociedade lectora é unha sociedade capaz. Promover o libro é tamén defender a música, o diálogo, as artes plásticas, a curiosidade científica, a investigación, a poesía, a innovación, a iniciativa empresarial, o teatro, o gusto e a sensibilidade, a protección do medio ambiente e, en definitiva, a creación dun mundo mellor. O problema é que a quen lle toca gobernar todo isto parécelle sempre tan intanxible, tan difícil de defender, que renuncia a ese principio inequívoco: o libro é o centro da cultura contemporánea. Por iso non estamos entre os países máís desenvolvidos de Europa.

Fran Alonso