Os galegos, animais lectores?

Nunha entrevista, Alberto Manguel, escritor, editor e, sobre todo, amante da lectura, dicía que o ser humano se define como “un animal lector”. Non hai dúbida de que os galegos e galegas pertenzamos á especie animal (cando menos, non se demostrou o contrario), mais... pódese dicir que sexamos lectores?

A Federación de Gremios de Editores de España presentou o último estudo sobre hábitos de lectura e del despréndese que Galicia segue a ser a penúltima comunidade co índice de lectura máis baixo, xa que só o 51, 2% da poboación galega se declara lectora (moi lonxe do 56,9% da media de España). Mais este dato, sendo malo, non é o peor. O máis preocupante é que o número de lectores e lectoras diminuíu case dous puntos con respecto a hai dous anos (en 2006 o índice de lectura en Galicia situábase no 53%).

Ante estes datos, cales poden ser as causas das cales partir para albiscarmos un futuro máis alentador? Pode que atopemos algunha explicación se diriximos a nosa ollada cara ao estado das bibliotecas públicas. Na recente Lei do libro e da lectura (de decembro de 2006) defínese a biblioteca como un servizo público que garante o acceso á cultura, á información e ao coñecemento; con todo, sabemos que a realidade das nosas bibliotecas afástase moito dese obxectivo. Os escasos puntos de lectura están, polo xeral, mal dotados (en moitos casos coa ausencia de obras fundamentais) e con boa parte dos seus fondos obsoletos, tanto pola falta de novidades editoriais en formato libro como pola carencia de materiais audiovisuais e electrónicos, tan necesarios nunha biblioteca moderna.

É fundamental que nas familias se cree un espazo de lectura para que os pequenos e pequenas medren no pracer polo libro, pero o imprescindible é que as administracións asuman o reto da lectura como o máis importante dentro da política educativa e cultural e tamén das políticas de I+D+I, xa que só se pode investir en coñecemento creando bos lectores e lectoras.